فتوریالیسم

دانشنامه آزاد فارسی

فُتورِئالیسم (Photorealism)
یک اثر فتورئالیسم
(یا: سوپررئالیسم؛ هایپررئالیسم) شیوۀ رایج در نقاشی و مجسمه سازی اواخر دهۀ ۱۹۶۰ و دهۀ ۱۹۷۰، به ویژه در امریکا، که واقع گرایی عکس گونه و دقّت موشکافانه در جزئیات، مشخصۀ آن است. هدف هنرمندان فتورئالیست خلق گزارشی است از مردم، مکان ها و اشیا، که کاملاً بی طرفانه و فارغ از هرگونه برداشت و تعبیر و تفسیر شخصی باشد؛ این رویکرد، گاه تا مرز سوررئالیسم پیش می رود. چاک کلوس (۱۹۴۰ـ ) و ریچارد استیز (۱۹۳۶ـ )، نقاشان امریکایی، و دوئین هنسن (۱۹۲۵ـ )، مجسمه ساز امریکایی، نمایندگان پیشرو این شیوه بودند. هنرمندان این شیوه، که از پاپ آرت مایه می گرفت، فرهنگ عامۀ زمان و فنآوری های پیشرفته را به نمایش می نهادند. فتوررئالیست ها با استفاده از عکس های خودگرفته و یا عکس های رسانه های مختلف، تلاش می کردند که واقعیت ها را در حد اعلای پیش پاافتادگی و ابتذال آن منعکس کنند. آنان یا از روی عکس کپی برداری می کردند و یا اسلایدهای رنگی را مستقیماً بر روی بوم می انداختند. در برخی کارهای فتورئالیستی، شباهت هایی با هنر کمینه گرا و هنر مفهومی به چشم می خورد.

پیشنهاد کاربران

بپرس