فتو

فتو. [ ف َ ت َ ] ( ص ) عربده جوی و مغرور. بصورت فنو هم آمده است. ( برهان ) . رجوع به فنو و فنودن شود.
فتو. [ ف ُ ت ُوو] ( ع اِ ) ج ِ فتی. ( منتهی الارب ) . رجوع به فتی شود.
منبع. لغت نامه دهخدا

در ادبیات شفاهی مردم استرآباد ( گرگان کنونی ) فُتو ( به ضمّ اول و مختوم به مصوت بلند او ) به معنی فرو کردن، به زور چپاندن که به صورت ( ( پُتو ) ) و به اشباع ضمّه ( ( فوتو ) ) و ( ( پوتو ) ) نیز تلفظ می‏شود. همچنین به کودک آبزیرکاه که وسایل را در جاهای مختلف پنهان میکند ( ( فوتوکُله ) ) میگویند.

فتو ( Fetu ) در زبان ساموآیی به معنی ستاره است .