فتنه زای

لغت نامه دهخدا

فتنه زای. [ ف ِ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) فتنه خیز. آنچه از آن فتنه پدید آید :
قند ز شب پوش او، هست شب فتنه زای
صبح قیامت شده ست از شب او آشکار.
خاقانی.
رجوع به فتنه و فتنه خیز شود.

فرهنگ فارسی

( فتنه زا ی ) ( صفت ) فتنه خیز آشوبگر .

پیشنهاد کاربران

بپرس