فتنه خیز

لغت نامه دهخدا

فتنه خیز. [ ف ِ ن َ / ن ِ ] ( نف مرکب ) آشوبگر. فتنه جو. فتنه انگیز :
بر سر راه او نشانیده ست
جلوه قدّ فتنه خیز مرا.

ظهوری ( از آنندراج ).

( صفت ) آشوبگر فتنه جو .

جایی که از آن شر و فساد و فتنه برمی خیزد.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید