فتطاول

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
طول (۱۰ بار)
ف (۲۹۹۹ بار)

(به ضم ط) بلندی. درازی. . هرگز در بلندی به کوهها نخواهی رسید . زمان و مدت بر آنها طولانی شد و قلوبشان سخت گردید. اولی در طول محسوس و دومی در طول معقول است. تطاول: به معنی اظهار طول یا اظهار قدرت و فضل است که در طول به فتح طاء خواهد آمد . در جواکع الجامع «العمر» را امد انقطاع وحی فرموده است یعنی: مردمانی را به وجود آوردیم مدت انقطاع وحی بر آنها برتری کرد و طولانی شد تا تو را به رسالات بر انگیختیم. طویل: آنچه یاآن که دارای طول است . طبرسی آن را صفت لیل فرموده یعنی «فی لَیْلٍ طَویلٍ» و از حضرت رضا علیه السلام نقل کرده که مراد صلوة لیل است. احتمال دارد صفت مفعول مطلق باشد: «سَبِّحْهُ تَسْبیحاً طَویلاً فی الَّیْلِ».