فتحی کور. [ ف َ ] ( اِخ ) از قزوینست. وی بسیار مردم آزار بود. در جوانی وفات یافت و این مطلع از اوست :غریب بر سر کوی حبیب میمیرم اجل بیا که به جایی غریب میمیرم.( از تحفه سامی ص 154 ).
