باد برآمد به شاخ سیب شکفته
بر سر میخواره برگ گل بفتالید.
عماره مروزی.
|| دریدن و شکافتن. ( برهان ) : که با خشم چشم ار برآغالدت
به یک دم هم از دور بفْتالدت.
اسدی.
|| پریشان کردن وپراکنده کردن. || از هم جدا کردن و گسستن. ( برهان ). رجوع به فتال شود.فتالیدن
لغت نامه دهخدا
باد برآمد به شاخ سیب شکفته
بر سر میخواره برگ گل بفتالید.
که با خشم چشم ار برآغالدت
به یک دم هم از دور بفْتالدت.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. افشاندن، پراکنده کردن: باد برآمد به شاخ بید شکفته / بر سر می خواره برگ گل بفتالید (عمارۀ مروزی: شاعران بی دیوان: ۳۵۶ ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید