فتاق. [ ف ِ ] ( ع اِ ) مایه قوی که زود رساند خمیر را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آفتاب و قرن آفتاب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || شکافتگی ابر از شعاع آفتاب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || لیف ابیض. ( فهرست مخزن الادویه ). بن پوست سپید خرمابن. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || چوب خوشه خرما، یا خوشه خشک و کج شده آن. ( منتهی الارب ). || چند اخلاط است از داروهای آمیخته. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || آنچه نخست پیدا شود از شعاع آفتاب. اعلای آفتاب. قرن الشمس. ( اقرب الموارد ). || عین الشمس. ( اقرب الموارد ).
