فتاده. [ ف ُ / ف ِ دَ / دِ ] ( ن مف / نف ) افتاده : یا به یاد این فتاده خاک بیزچونکه خوردی جرعه ای بر خاک ریز.مولوی.مردی نبود فتاده را پای زدن.پوریای ولی.رجوع به افتادن و فتادن شود.