فتائل الرهبان. [ ف َ ءِ لُرْ رُ ] ( ع اِ مرکب ) نباتی است بقدر ذرعی ،تیره رنگ و مایل به سفیدی ، و برگش مانند برگ حنا و کوچکتر از آن ، گلش زرد و مجتمع و تخمش مانند تخم تره تیزک و بیخش خوشبو، منبتش کنار دریاها، و گرم و خشک وبغایت مقوی باه و رافع زکام و عسرالنفس و سرفه و ربو و ریاح غلیظه. ضماد او محلل صلابات و رافع مفاصل و نقرس و عرق النسا و ورم انثیان و فسخ عصب ، و مربای بیخ او انفع از زنجبیل و هاضم و مسخن معده و گرده و مثانه و مدر بول و محرک باه و محلل مواد بارده است. ( از تحفه حکیم مؤمن ). درختکی است به بالای ذراعی و گاهی کمی بلندتر، و برگ حناء صغیر را ماند. ریشه آن خوشبوست و کشیشان از شاخ آن فتیله چراغ کنند، و آن را در مصر زنجبیلیه نامند. ( از یادداشت بخط مؤلف ).
فرهنگ عمید
گیاهی با ساقه های بلند مایل به سفید، گل های زرد، و طعمی تلخ که در ساحل دریا یا رودخانه می روید و در طب قدیم برای معالجۀ زکام، سرفه، و تنگی نفس به کار می رفته.
