فب

لغت نامه دهخدا

فب. [ ] ( اِ ) وزنی معادل چهار مکوک باشد. ( مفاتیح ).

فب. [ ف ُب ب ] ( اِخ ) جایی در کوفه. ( از معجم البلدان ). موضعی است به کوفه. یا بطنی است از همدان. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

جایی در کوفه . موضعی است به کوفه یا بطنی است از همدان .

پیشنهاد کاربران

بپرس