فایل ثبات

یک فایل ثبات آرایه ای از ثبات های پردازنده در یک واحد پردازش مرکزی ( CPU ) است. ثبت بانکی روش استفاده از یک نام واحد برای دسترسی به چندین ثبات فیزیکی مختلف، بسته به حالت عملیاتی است. فایل های ثبات بر پایه ی مدار مجتمع مدرن اصولاً از طریق حافظه های دسترسی تصادفی ایستا سریع با پورت های متعدد پیاده سازی می شوند. چنین حافظه های دسترسی تصادفی، با داشتن پورت های خواندن و نوشتن اختصاصی متمایز می شوند، در حالی که حافظه های دسترسی تصادفی ایستا عادی چند پورت، معمولاً از طریق همان پورت ها، خواندن و نوشتن را انجام می دهند.
معماری مجموعه دستورالعمل یک CPU اکثرا مجموعه ای از ثبات ها را تعریف می کند که برای مرحله بندی داده ها بین حافظه و واحدهای عملکردی روی تراشه مورد استفاده قرار می گیرد. در CPUهای ساده تر، این ثبات های معماری یک به یک با ورودی های یک فایل ثبت فیزیکی ( PRF ) در CPU تطابق دارند. CPUهای پیچیده تر از تغییر نام ثبات استفاده می کنند، به گونه ای که نگاشت ورودی فیزیکی که یک ثبات معماری خاص را ثبت می کند و به صورت پویا در طول اجرا تغییر می کند. فایل ثبت بخشی از معماری مجموعه ی دستورالعمل است و برای برنامه نویس قابل مشاهده است، که مخالف مفهوم کش شفاف است.
ممکن است فایل های ثبت، به عنوان بانک های ثبت در کنار هم قرار بگیرند. [ ۱] امکان دارد یک پردازنده بیش از یک بانک ثبت داشته باشد.
پردازنده های ARM دارای ثبات های بانکی و غیربانکی هستند. در حالی که همه حالت ها همیشه ثبات های فیزیکی یکسانی را برای ۸ ثبات همه منظوره اول، R0 تا R7 به اشتراک می گذارند، ثبات فیزیکی که ثبت کننده بانکی، R8 تا R14 به آن اشاره می کند، بستگی به حالت عملکردی دارد که پردازنده در آن قرار دارد. [ ۲] قابل ذکر است، حالت درخواست وقفه سریع ( FIQ ) دارای بانک ثبات های مخصوص به خود برای R8 تا R12 است، با این معماری همچنین یک اشاره گر پشته خصوصی ( R13 ) برای هر حالت وقفه ارائه می دهد.
پردازنده های x86 از تغییرات متنی و وقفه سریع برای جابه جایی بین دستورالعمل ها، رمزگشاها، GPRها و فایل های ثبات استفاده می کنند، در صورتی که بیش از یک فایل وجود داشته باشد، قبل از صدور دستورالعمل، اما این فقط در پردازنده هایی وجود دارد که از superscalar پشتیبانی می کنند. با این حال، تغییر زمینه مکانیزمی کاملاً متفاوت با بانک ثبت ARM در رجیسترها است.