فایح

لغت نامه دهخدا

فایح. [ ی ِ ] ( ع ص ) فائح. رجوع به فائح شود.

۱ - بوی خوش دهنده : در اثنائ قصیده ای که به ثنای فایحش موشح دارم ... ۲ - مستمع

(یِ ) [ ع . فائح ] (اِفا. ) بوی خوش دهنده .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید