فاگوت

دانشنامه عمومی

فاگوت ( به آلمانی: Fagott ) از سازهای بادی چوبی است که قمیش دوزبانه ای دارد. صدای این ساز در ناحیهٔ باس است. فاگوت را در کشورهای انگلیسی زبان «باسون» ( به انگلیسی: Bassoon ) می خوانند.
فاگوت ( باسون ) جزو سازهای بادی چوبی دوزبانه است.
اصول ساختمان آن مانند کلارینت است. طول لولهٔ آن در مجموع کمی کمتر از ۳ متر است که دوپنجم آن، به خاطر راحتیِ اجرا و به دست گرفتن ساز بر روی خود خم شده و در کنار یا عقب لولهٔ درازتر قرار گرفته است. [ ۱]
زبانه ها به وسیلهٔ لولهٔ نازکی به لولهٔ اصلی ساز وصل شده اند.
لولهٔ اصلی ساز به طور نامحسوسی مخروطی شکل است.
در نت نویسی این ساز از سه کلید استفاده می شود: «کلیدفا»، «کلیددو» و «کلیدسل».
این ساز قادر به ایجاد اصوات قوی و ضعیف، انواع لگاتوها ( اتصال اصوات پی درپی ملودی ) و اصوات منقطع بوده و ترکیب آن با ساز کرانگله در ارکستراسیون بسیار معمول است.
در مقایسه با سازهای زهی، باسون صدایی معادل ویولن سل دارد و می تواند سه اکتاو اجرا کند.
عکس فاگوتعکس فاگوتعکس فاگوتعکس فاگوتعکس فاگوت
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

فاگوت (bassoon)
(یا: باسون) ساز بادی دوزبانه ای در دو، ساز باس خانوادۀ اُبوآ. لولۀ بلند این ساز که ۲.۵ متر طول دارد بر روی خودش تا خورده و طنینی غنی و عمیق دارد. رپرتوآر کنسرتی فاگوت از آثار دوران اولیۀ باروک و ویوالدی و موتسارت ، تا دوکا و اشتوکهاوزِن را دربرمی گیرد. فاگوت در حدود ۱۶۶۰ به مثابۀ یک ساز کنتینوئو و برای تقویت خط باس ، از اصطلاح ساز رنسانسی کورتال ساخته شد. پیشرفت های بعدی این ساز در قرن ۱۸ به پیدایش دوبل باسون یا کنترفاگوت، یک اکتاو بم تر، انجامید. هردو ساز، چابکی طنزآمیزی را به نمایش می گذارند که با گسترۀ آوایی بم و طنین غنی مغایرت دارد، اما قادر به اجرای تک نوازی های شکوهمند در ردیف های بالایند، که میزان های وهم انگیز آغازین بالۀ تقدیس بهار اثر استراوینسکی (۱۹۱۳) نمونۀ معروفی از این دست برشمرده می شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس