فانوس کش

لغت نامه دهخدا

فانوس کش. [ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) برنده و حامل فانوس. ( یادداشت بخط مؤلف ). در قدیم اشخاص معروف و روحانیان هنگام شب که به محافل و میهمانی ها میرفتند یکی را برای بردن فانوس با خود میبردند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) برنده فانوس : حامل فانوس توضیح در قدیم بزرگان و روحانیون به هنگام شب که به میهمانی می رفتند کسی را برای حمل فانوس همراه می بردند و او را فانوس کش می گفتند .

پیشنهاد کاربران

فانوسی که حباب آن از پارچه ی موم آلود ساخته می شد بنام فانوس شمعی و و قتی بر زمین می نهادند بر روی هم چین می خورد و شمع آن ظاهر می شد.
هر اعیان و اربابی، نوکری به نام فانوس کش ( با کاف کسره دار ) ( faanous - kesh ) داشت که در پیشاپیش حرکت می کرد و برایش فانوس می کشید.

بپرس