فانفخ

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ف (۲۹۹۹ بار)
نفخ (۲۰ بار)

دمیدن. ارباب لغت گفته‏اند: «اَلنَّفْخُ: نَفْخُ الرّیحِ فِی الشَّیْ‏ءِ» چنانکه فرموده . تاچون میان دو کوه را (با تکه‏های آهن پر و برابر) کرد گفت بدمید. . و در آن می دمم پس به اذن خدامرغی می‏شود. در این دو آیه دمیدن متعارف مراد است اولی با منفخ آهنگری، دومی با دهان. * . این تعبیر در سوره . و سوره . نیز آمده است مراد از آن دمیدن روح در وجود انسان اولی است. آیا جسدی بود که در آن روح دمیده شده شد و انسان زنده گردید و یا مراد از نفخ روح اعطاء تفکر و اختیار است که به انسان داده شد و لیاقت خلیفةاللهی یافت. والله اعلم. پیداست که نفخ روح دمیدن معنوی و نفخ بخصوصی است. * . . نفخ روح در وجود مریم به وسیله ملک درست برای ما روشن نیست ولی هر چه باشد مریم بدان وسیله به عیسی «علیه السلام» حامله گردید. ضمیر «فیه» در آیه اول راجع به «فرج» است معلوم می‏شود که نفخ از آن محل بوده است. * . . بیشتر الفاظ نفخ در قرآن مجید در باره نفخ صور در قیامت است که دوازده بار ذکر شده و در «صور» در باره آن سخن گفته‏ایم .