فام ده

لغت نامه دهخدا

فام ده. [ دِه ْ ] ( نف مرکب ) بستانکار. طلبکار. وامخواه. ( یادداشت بخط مؤلف ). رجوع به فامدار شود.

فرهنگ فارسی

( صفت ) طلبکار وامخواه .

پیشنهاد کاربران

بپرس