فالتقطه

[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
ف (۲۹۹۹ بار)
لقط (۲ بار)
ه (۳۵۷۶ بار)

«اِلْتَقَطَ» از مادّه «اِلْتِقاط» در اصل، به معنای رسیدن به چیزی بی تلاش و کوشش است; و این که به اشیای گم شده ای که انسان پیدامی کند، «لقطه» می گویند نیز به همین جهت است.
اخد کردن و یافتن از زمین در قاموس آمده: «لَقَطَهُ: اَخَذَهُ مِنَ الْاَرْضِ» و نیز گوید: «اِلْتَقَطَهُ: عثر عَلَیْهِ مِنْ غَیْرِ طَلَبٍ» بی جستجو به آن دست یافت در مجمع گفته التقاط گرفتن چیزی است از راه لقطه و لقیط از آن است یعنی آن را بی آنکه به فکرش باشد یافت. . او را در گودال چاه افکنید تا بعضی از کاروانهااو را گرفته و ببرند. . موسی را آل فرعون از آب گرفتند تا به آنها دشمن و مایه اندوه شود.