فاقعه

لغت نامه دهخدا

( فاقعة ) فاقعة. [ ق ِ ع َ ] ( ع اِ ) سختی. بلا. ج ، فواقع. ( منتهی الارب ).

( اسم ) سختی بلا جمع : فواقع .

(ق عَ یا ع ) [ ع . فاقعة ] (اِ. ) سختی ، بلا. ج . فواقع .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید