فاطمه ٔ تنوخیه

لغت نامه دهخدا

( فاطمه تنوخیة ) فاطمه تنوخیة. [ طِ م َ ی ِ ت َ خی ی َ ] ( اِخ ) دختر محمدبن احمد تنوخیه. آخرین زنی است که در دمشق به گفتن حدیث اشتغال داشت. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 764 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس