فاطمه بنت ابراهیم ال قدامه

[ویکی فقه] فاطمه بنت ابراهیم آل قدامه. فاطمه دختر ابراهیم بن عبیدالله، از شخصیت های آلِ قُدامه، می باشد؛ این خاندان، خاندانی فلسطینیُ الاصل و حنبلی مذهب که فقیهان، مُسندان، حافظان و قاضیان بسیاری از آن برخاستند و فعالیت علمی ــ دینی آنان در اندیشۀ اسلامی آن روزگار و گسترش مذهب حنبلی تأثیر بزرگی به جای نهاد.
فاطمه دختر ابراهیم بن عبیدالله بن ابی عمر (۶۵۴-۷۴۷ق/۱۲۵۶-۱۳۴۷م).ابن رافع وی را امّ عبدالله نامیده است. از ابراهیم بن خلیل و ابن عبدالدائم و دیگران حدیث شنید.وی آخرین کسی بود که با اجازه از محمد بن عبدالقادر و ابن سروری و ابن عوّه و خطیب مردا روایت کرد.
ابن رافع، تقی الّدین محمد، الوفیات، ج۲، ص۲۶، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق.
۱. ↑ ابن رافع، تقی الّدین محمد، الوفیات، ج۲، ص۲۶، به کوشش صالح مهدی عباس و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۲ق. ۲. ↑ ذهبی، شمس الدین محمد، العبر، ج۴، ص۴۳، به کوشش ابوهاجر محمد السعید بن بسیونی زغلول، بیروت، ۱۹۸۵م. ۳. ↑ حسینی شمس الدین، ذیول العبر، ج۱، ص۲۵۹، به کوشش محمد رشاد عبدالمطلب، کویت، وزاره الارشاد و الانباء، جم . ۴. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الدّرر الکامنه، ج۴، ص۲۵۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۲-۱۳۹۶ق.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل قدامه»، شماره۴۴۸.
...