[ویکی نور] شیخ محمد فاضل لنکرانی (1310-1386ش) از مراجع تقلید معاصر و از اساتید حوزه علمیه قم. او بعد از وفات آیت الله گلپایگانی و آیت الله اراکی یکی از هفت مرجعی بود که از سوی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم معرفی شد. ایشان از روحانیون فعال در انقلاب 57 ایران و از شاگردان حضرات آیات بروجردی، امام خمینی و علامه طباطبایی به شمار می آید. وی از مراجعی است که حامی جمهوری اسلامی و ولایت فقیه بود.
شیخ محمد فاضل لنکرانی در سال 1310 در شهر قم دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش آیت الله فاضل لنکرانی از مهاجران قفقاز بود و سال ها در مشهد مقدس و حوزه علمیه زنجان و قم به تحصیل و تدریس اشتغال داشت.
آیت الله فاضل تحصیلات کلاسیک خود را تا سال ششم ابتدایی ادامه داد و پس ازآن به جمع طلاب علوم دینی پیوست. او وقتی به حوزه علمیه پای نهاد که 13 سال بیشتر نداشت. وی دوره سطح را در مدت 6 سال به پایان رسانید و در 19 سالگی در کنار اشتغال به درس کفایه در درس آیت الله بروجردی شرکت می کرد و شاید جوان ترین فرد حاضر در آن کلاس بود؛ او هر درسی را که فرا می گرفت، همان روز با دقت و تسلط فراوان به زبان عربی می نگاشت و مشاهده این جزوه ها اعجاب آیت الله بروجردی را نیز برانگیخته بود. تلاش و استعداد فراوان او باعث شد که در بیست وپنج سالگی که هم زمان با انتشار کتاب مهم نهایه التقریر بود، دیگر خود را از تقلید بی نیاز دید و قدم در وادی اجتهاد و عمق بخشیدن به آن نهاد. در طی این سال ها، از خواندن حکمت و علوم عقلی نیز باز نماند و در این راه نیز استعداد و تلاش خود را در معرض استادان و دیگر طلاب قرار داد. او مهم ترین عامل توفیق خود در امور عملی را مباحثه منظم و دقیق دروس فرا گرفته می داند و طلاب امروز را نیز به آن سفارش می کند. آیت الله فاضل در سال های تحصیل و تدریس خود، با طلاب فاضل فراوانی رابطه دوستی داشت؛ از جمله آن ها؛ مرحوم شهید آیت الله مصطفی خمینی فرزند برومند امام خمینی (ره) بود که درس های فراوانی را با او به مباحثه پرداخته بود.
آیت الله فاضل لنکرانی در سال های تحصیل خود از استادان بسیاری بهره برد. مقداری از رسائل و مکاسب را نزد پدر خود و دیگر بخشه ای آن را نزد آیت الله سلطانی، آیت الله شیخ عبدالجواد جبل عاملی و آیت الله شیخ مرتضی حائری خواند. کفایه را نیز نزد مرحوم آقای شیخ عبدالجواد جبل عاملی فرا گرفت. با اتمام دوره سطح، به درس خارج فقه آیت الله بروجردی رفت و حدود 11 سال در درس خارج ایشان شرکت جست که رحلت آیت الله بروجردی، سد راه ادامه این حضور شد. با آغاز درس خارج اصول امام خمینی(ره) در درس ایشان نیز شرکت کرد و 9 سال از محضر ایشان بهره برد. در طی این سال ها در درس خارج فقه امام(ره) نیز حاضر بود و تقریرات آن را ـ همچون درس مرحوم بروجردی ـ می نگاشت.
آیت الله فاضل از آغازین سال های تحصیل، به تدریس نیز اشتغال داشت. نخستین کتابی که ایشان به تدریس پرداختند حاشیه ملا عبدالله و پس ازآن، معالم بود. پس ازآن نیز به تدریس شرح لعمه پرداخت. مکاسب را پنج دوره و کفایه را شش دوره تدریس نمود و در این کلاس ها حدود 600 نفر شرکت می جستند. دوره آخر تدریس کفایه ایشان با شروع تدریس خارج فقه و اصول همراه بود که سال های متمادی ادامه داشته است.
شیخ محمد فاضل لنکرانی در سال 1310 در شهر قم دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش آیت الله فاضل لنکرانی از مهاجران قفقاز بود و سال ها در مشهد مقدس و حوزه علمیه زنجان و قم به تحصیل و تدریس اشتغال داشت.
آیت الله فاضل تحصیلات کلاسیک خود را تا سال ششم ابتدایی ادامه داد و پس ازآن به جمع طلاب علوم دینی پیوست. او وقتی به حوزه علمیه پای نهاد که 13 سال بیشتر نداشت. وی دوره سطح را در مدت 6 سال به پایان رسانید و در 19 سالگی در کنار اشتغال به درس کفایه در درس آیت الله بروجردی شرکت می کرد و شاید جوان ترین فرد حاضر در آن کلاس بود؛ او هر درسی را که فرا می گرفت، همان روز با دقت و تسلط فراوان به زبان عربی می نگاشت و مشاهده این جزوه ها اعجاب آیت الله بروجردی را نیز برانگیخته بود. تلاش و استعداد فراوان او باعث شد که در بیست وپنج سالگی که هم زمان با انتشار کتاب مهم نهایه التقریر بود، دیگر خود را از تقلید بی نیاز دید و قدم در وادی اجتهاد و عمق بخشیدن به آن نهاد. در طی این سال ها، از خواندن حکمت و علوم عقلی نیز باز نماند و در این راه نیز استعداد و تلاش خود را در معرض استادان و دیگر طلاب قرار داد. او مهم ترین عامل توفیق خود در امور عملی را مباحثه منظم و دقیق دروس فرا گرفته می داند و طلاب امروز را نیز به آن سفارش می کند. آیت الله فاضل در سال های تحصیل و تدریس خود، با طلاب فاضل فراوانی رابطه دوستی داشت؛ از جمله آن ها؛ مرحوم شهید آیت الله مصطفی خمینی فرزند برومند امام خمینی (ره) بود که درس های فراوانی را با او به مباحثه پرداخته بود.
آیت الله فاضل لنکرانی در سال های تحصیل خود از استادان بسیاری بهره برد. مقداری از رسائل و مکاسب را نزد پدر خود و دیگر بخشه ای آن را نزد آیت الله سلطانی، آیت الله شیخ عبدالجواد جبل عاملی و آیت الله شیخ مرتضی حائری خواند. کفایه را نیز نزد مرحوم آقای شیخ عبدالجواد جبل عاملی فرا گرفت. با اتمام دوره سطح، به درس خارج فقه آیت الله بروجردی رفت و حدود 11 سال در درس خارج ایشان شرکت جست که رحلت آیت الله بروجردی، سد راه ادامه این حضور شد. با آغاز درس خارج اصول امام خمینی(ره) در درس ایشان نیز شرکت کرد و 9 سال از محضر ایشان بهره برد. در طی این سال ها در درس خارج فقه امام(ره) نیز حاضر بود و تقریرات آن را ـ همچون درس مرحوم بروجردی ـ می نگاشت.
آیت الله فاضل از آغازین سال های تحصیل، به تدریس نیز اشتغال داشت. نخستین کتابی که ایشان به تدریس پرداختند حاشیه ملا عبدالله و پس ازآن، معالم بود. پس ازآن نیز به تدریس شرح لعمه پرداخت. مکاسب را پنج دوره و کفایه را شش دوره تدریس نمود و در این کلاس ها حدود 600 نفر شرکت می جستند. دوره آخر تدریس کفایه ایشان با شروع تدریس خارج فقه و اصول همراه بود که سال های متمادی ادامه داشته است.
wikinoor: فاضل_موحدی_لنکرانی،_محمد