فاضجه
لغت نامه دهخدا
فاضجة. [ ض ِ ج َ ] ( اِخ ) کوشکی از بنی نظیر در مدینه. ( معجم البلدان ).
فاضجة. [ ض ِ ج َ ] ( اِخ ) قطعه زمینی در بین کوههای ضریة، و در بین این دو محل نه میل فاصله است. ( معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید