فاصله طولی ایمن

فاصله طولی ایمن فاصله ای است که راننده یک خودرو، در حین رانندگی می بایست با وسیله نقلیه جلویی حفظ کند. حفظ این فاصله برای اجتناب از تصادفات جلو به عقب ضروری است؛ چرا که در صورت توقف ناگهانی وسیله نقلیه جلویی، زمان کافی را برای توقف فراهم خواهد ساخت. در آب و هوای برفی و بارانی، این فاصله بیشتر خواهد بود. [ ۱]
قاعده کلی برای رعایت فاصله با اتومبیل جلویی وجود ندارد. اما استفاده از دو روش یک طول اتومبیل و دو ثانیه متداول تر است.
در این روش به ازای هر ۱۵ کیلومتر در ساعت سرعت، باید به اندازه یک خودرو ( حدوداً ۶ متر ) از خودرو جلویی فاصله را حفظ کرد. این فاصله در شرایط نامساعد جوی یا سرعت های بالا، می بایست افزایش پیدا کند. [ ۱]
برای استفاده از این روش ابتدا می بایست یک نشانه ثابت در جاده ( مثلاً درخت یا تیر چراغ برق ) در نظر گرفته شود. زمانی که اتومبیل جلویی از آن نشانه عبور کند، می بایست دو ثانیه طول بکشد تا اتومبیل عقبی به آن برسد. برای اندازه گیری دو ثانیه می توان از شمارش یک هزار و یک، یک هزار و دو استفاده نمود. چنانچه زمان کمتری طول بکشد که خودرو عقبی به نشانه برسد، نشان گر آن است که فاصله کمتر از فاصله ایمن است. [ ۲] استفاده از این روش، علمی تر و دقیق تر است و در همه سرعت ها می توان از آن استفاده نمود. اما در انتخاب نشانه می بایست توجه نمود که در میدان دید راننده باشد و باعث بر هم خوردن تمرکز راننده نشود. [ ۲]