فاشیسم در آمریکای شمالی ( به انگلیسی: Fascism in North America ) از مجموعه ای از جنبش های سیاسی مرتبط در کانادا، ایالات متحده، مکزیک و جاهای دیگر تشکیل شده است که انواع فاشیسم است. جنبش های فاشیستی در آمریکای شمالی برخلاف همتایان خود در اروپا هرگز قدرت را درک نکردند. اگرچه تعریف ژئوپلیتیک از آمریکای شمالی متفاوت است، اما به دلیل سهولت در نظر گرفته می شود که شامل آمریکای مرکزی و کارائیب باشد، جایی که انواع فاشیست نیز در آن شکوفا شده است.
... [مشاهده متن کامل]
در کانادا، فاشیسم بین دو حزب اصلی سیاسی تقسیم شد. اتحادیه فاشیست های کانادایی مستقر در وینیپگ از اتحادیه فاشیست های انگلیس و به رهبری چاک کریت الگو گرفته شد. حزب اجتماعی ملی که بعداً به حزب وحدت ملی سوسیالیست کانادا تغییر نام یافت، توسط آدرین آرکاند تأسیس شد و از نازیسم الهام گرفت. اتحادیه فاشیست های کانادا در انگلیس کانادا هرگز به آن محبوبیتی نرسید که کرتیون اجتماعی ملی حزب در کبک از آن برخوردار بود. اتحادیه فاشیست های کانادا بر مسائل اقتصادی متمرکز بودند در حالی که مسیحیان ملی حزب حزب بر موضوعات نژادپرستانه تمرکز داشتند. نفوذ جنبش فاشیستی کانادایی در دوران رکود بزرگ به اوج خود رسید و از آن به بعد کاهش یافت.
فاشیسم نیز یکی از ویژگیهای نادر سیاست در این منطقه بوده است، نه تنها به همان دلایلی که در آمریکای مرکزی وجود دارد، بلکه همچنین به دلیل ادامه استعمار پس از دوره اصلی فاشیسم در بیشتر مناطق است. با این وجود جنبش های فالانژیست در کوبا فعال بوده اند، به ویژه تحت سلطه آنتونیو آواندانو و آلفونسو سرانو ویلااریو از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰. یک حزب نازی کوبا نیز فعال بود اما این گروه، که تلاش کرد نام خود را به " حزب ستون پنجم " تغییر دهد، در سال ۱۹۴۱ ممنوع شد. همانند کوبا، گروه های فالانژیست نیز به ویژه در طول جنگ جهانی دوم، هنگامی که شاخه ای قوی از ۸۰۰۰ مورد بررسی FBI قرار گرفت، در پورتوریکو فعال بوده اند.
پشتیبانی از انواع مختلف فاشیسم نیز به طور خلاصه در دهه ۱۹۳۰ در جامائیکا انگلیس وارد شد. گرچه مارکوس گاروی در آن دهه در لندن مستقر بود، اما همچنان یک شخصیت مهم سیاسی در این جزیره بود که اغلب محل زندگی وی بوده است. در اوایل دهه ۱۹۳۰ گاروی تحسین شدید خود را نسبت به بنیتو موسولینی ابراز داشت و اظهار داشت که «ما اولین فاشیست ها بودیم» و عضویت انضباط و نظم پیروان موسولینی را با نظریه شخصی خود مقایسه می کند. گاروی پس از حمله ایتالیا به حبشه در سال ۱۹۳۵ نظر خود را تغییر داد و به زودی موسولینی را به عنوان «یک ستمگر، یک قلدر، و یک فرد غیر مسئول» محکوم کرد.
... [مشاهده متن کامل]
در کانادا، فاشیسم بین دو حزب اصلی سیاسی تقسیم شد. اتحادیه فاشیست های کانادایی مستقر در وینیپگ از اتحادیه فاشیست های انگلیس و به رهبری چاک کریت الگو گرفته شد. حزب اجتماعی ملی که بعداً به حزب وحدت ملی سوسیالیست کانادا تغییر نام یافت، توسط آدرین آرکاند تأسیس شد و از نازیسم الهام گرفت. اتحادیه فاشیست های کانادا در انگلیس کانادا هرگز به آن محبوبیتی نرسید که کرتیون اجتماعی ملی حزب در کبک از آن برخوردار بود. اتحادیه فاشیست های کانادا بر مسائل اقتصادی متمرکز بودند در حالی که مسیحیان ملی حزب حزب بر موضوعات نژادپرستانه تمرکز داشتند. نفوذ جنبش فاشیستی کانادایی در دوران رکود بزرگ به اوج خود رسید و از آن به بعد کاهش یافت.
فاشیسم نیز یکی از ویژگیهای نادر سیاست در این منطقه بوده است، نه تنها به همان دلایلی که در آمریکای مرکزی وجود دارد، بلکه همچنین به دلیل ادامه استعمار پس از دوره اصلی فاشیسم در بیشتر مناطق است. با این وجود جنبش های فالانژیست در کوبا فعال بوده اند، به ویژه تحت سلطه آنتونیو آواندانو و آلفونسو سرانو ویلااریو از سال ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۰. یک حزب نازی کوبا نیز فعال بود اما این گروه، که تلاش کرد نام خود را به " حزب ستون پنجم " تغییر دهد، در سال ۱۹۴۱ ممنوع شد. همانند کوبا، گروه های فالانژیست نیز به ویژه در طول جنگ جهانی دوم، هنگامی که شاخه ای قوی از ۸۰۰۰ مورد بررسی FBI قرار گرفت، در پورتوریکو فعال بوده اند.
پشتیبانی از انواع مختلف فاشیسم نیز به طور خلاصه در دهه ۱۹۳۰ در جامائیکا انگلیس وارد شد. گرچه مارکوس گاروی در آن دهه در لندن مستقر بود، اما همچنان یک شخصیت مهم سیاسی در این جزیره بود که اغلب محل زندگی وی بوده است. در اوایل دهه ۱۹۳۰ گاروی تحسین شدید خود را نسبت به بنیتو موسولینی ابراز داشت و اظهار داشت که «ما اولین فاشیست ها بودیم» و عضویت انضباط و نظم پیروان موسولینی را با نظریه شخصی خود مقایسه می کند. گاروی پس از حمله ایتالیا به حبشه در سال ۱۹۳۵ نظر خود را تغییر داد و به زودی موسولینی را به عنوان «یک ستمگر، یک قلدر، و یک فرد غیر مسئول» محکوم کرد.
