فاسی محمد بن حسن

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ابوعبدالله محمد بن حسن بن محمد بن یوسف فاسی، ساکن حلب، از اساتید و علمای اسلامی است. وی در حدود سال 580 در فاس متولد شد.
او برای تحصیل، راهی مصر گردید و در نزد ابوالقاسم عبدالرحمن بن سعید شافعی و ابوموسی عیسی بن یوسف مقدسی، قرآن را قرائت نمود و منظومه «حرز الأمانی» در قرائات هفت گانه اثر امام شاطبی را بر آن دو عرضه کرد. این در حالی بود که در آن زمان صفراوی و جعفر همدانی وجود داشتند که اگر نزد آنها قرائت می کرد، به اسنادی عالی دست می یافت. وی سپس در حلب، قرائت را از قاضی یوسف بن رافع شداد، اخذ نمود.
فاسی، در گذر از اسکندریه، بر ابوالقاسم عبدالعزیز بن زیدان و دیگران قرائت کرد. در علم کلام بر دیگران پیشی گرفت و اکثر صحیح مسلم را حفظ کرد.
سرانجام ریاست اقراء در شهر حلب به وی رسید.
ذهبی درباره او می گوید: «کان إماما متقنا ذکیا واسع العلم، کثیر المحفوظ‍ ، بصیرا بالقراءات و عللها مشهورها و شاذها، خبیرا باللغة، ملیح الکتابة، وافر الفضائل، موطأ الأکناف، ثقة، حجة»؛ «وی پیشوایی متقن، باهوش، پرمعلومات، خوش حافظه، دانای به قرائات مشهور و شاذ و علل آنها و دانای به لغت، دارای قلمی روان، سرشار از فضایل و شخصی ثقه و حجت بود».
فاسی در ربیع الاول یا ربیع الثانی سال 656 هجری در حلب از دنیا رفت.

پیشنهاد کاربران

بپرس