فاروثی

لغت نامه دهخدا

فاروثی. ( ص نسبی ) منسوب به فاروث. رجوع به فاروث شود.

فاروثی. ( اِخ ) عبدالرحمان بن حسین بن عبداﷲ بکری. فقیه متصوف ، از مردم دمشق و آشنا به فنون ادب بود و نظم او نیکوست. زندگانی او میان سالهای 711 و 776 هَ. ق. بود. ( از اعلام زرکلی ج 2 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس