فارفین

لغت نامه دهخدا

فارفین. ( اِخ ) شهری در روم. ( ولف ) :
یکی هندیا و یکی فارفین
بیاموختشان زند و بنهاد دین.
فردوسی.
در نسخه های دیگر شاهنامه و از جمله در چ بروخیم ( ج 8 ص 2299 )، فارقین ( با قاف ) آمده است.
فارفین. ( اِخ ) از دیه های ساوه. ( ترجمه تاریخ قم ص 140 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس