فارفتن

لغت نامه دهخدا

فارفتن. [ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) رُفتن. جاروب کردن. وارُفتن. بازرُفتن : الاقتحاء؛ فارفتن جای. ( مصادر زوزنی ). رجوع به رُفتن شود.

فرهنگ عمید

۱. بازروفتن، دوباره روفتن.
۲. جارو کردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس