فارغا

[ویکی الکتاب] معنی فَارِغاً: خالی (مراد از فراغت قلب مادر موسی این است که دلش بواسطه وحیی که به او شد از ترس و اندوه خالی شد چون خداوند به او وعده داد که فرزندش را به او برمی گرداند و از پیامبرانش می گرداند لذا ناله و شیون در فراغ فرزندش نکرد و باعث فاش شدن راز او نگردید)
ریشه کلمه:
فرغ (۶ بار)

«فارِغ» از مادّه «فراغ» به معنای خالی است، و در سوره «قصص» منظور، خالی از همه چیز، جز از یاد موسی(علیه السلام) است، هر چند بعضی از مفسران آن را به معنای خالی بودن از غم و اندوه گرفته اند، و یا خالی از الهام و مژده ای که قبلاً به او داده شده بود، ولی با توجّه به جمله های بعد، این تفسیرها صحیح به نظر نمی رسد.