فارع

لغت نامه دهخدا

فارع. [ رِ ] ( ع ص ) اسم فاعل از فرع و فروع ، بمعنی بالارونده بر کوه و فرودآینده به وادی. || بلندبالای نیکوهیأت. || یک تن از اطرافیان سلطان : هو فارع من فرعة السلطان ؛ او یکی از یاران سلطان است. ( از اقرب الموارد ). ج ، فَرَعة. || جبل فارع ؛ کوهی را میگویند که درازتر از کوه دیگر باشد. ( از اقرب الموارد ).

فارع.[ رِ ] ( اِخ ) قلعه ای است به مدینه ، و ابن سکیت گویداکنون خانه جعفربن یحیی است. ( از معجم البلدان ).

فارع. [ رِ ] ( اِخ ) در بالای وادی الشراة قریه ای است بنام فارع که درخت خرما بسیار دارد. ساکنانش معلوم نیست از کدام قبیله اند. آبهای آن از چشمه هایی است که در زیر زمین جریان دارند. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ معین

(رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) بالا رونده .

فرهنگ عمید

بالارونده.

دانشنامه عمومی

فارع یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان مدینه واقع شده است. [ ۱]
عکس فارع
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس