فارص عزه

لغت نامه دهخدا

فارص عزه. [ رِ ص ِ ع َزْ زَ ]( اِخ ) فارس عزا. موضعی است که خداوند عزا را بواسطه دست درازی به تابوت کشت. ( از قاموس کتاب مقدس ). در جنوب اورشلیم در وادی رفائیان. ( قاموس کتاب مقدس ).

فرهنگ فارسی

که فارس عزا نیز خوانده شده موضعی است که خداوند عزا را به واسطه دست درازی بتابوت کشت . در جنوب اورشلیم در وادی رفائیان .

پیشنهاد کاربران

بپرس