[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
این صفت فعلی الهی، اسم فاعل از «فرش، یفرش، فرشاً» است. فرشاً به معنای گسترانیدن و توسعه دادن است و در قرآن دو بار در مورد زمین بکار رفته است.
فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 500.
این صفت فعلی الهی، اسم فاعل از «فرش، یفرش، فرشاً» است. فرشاً به معنای گسترانیدن و توسعه دادن است و در قرآن دو بار در مورد زمین بکار رفته است.
فرهنگ قرآن، جلد 21، صفحه 500.
wikiahlb: فارش