فارسکوری
لغت نامه دهخدا
فارسکوری. [ رَ ری ] ( اِخ ) عمربن محمدبن ابی بکر. ادیب از علمای عرب و منسوب به فارسکور از قریه های مصر که زادگاه و آرامگاه او بود. وی در دمیاط در گذشت. از کتابهای او یکی «جوامع الاعراب و لوامع الاَّداب » و دیگر «نظم القطر»، «ناشئةاللیل »، «نظم الارتشاف » و رسالاتی در علم هیأت معروف است. ( از اعلام زرکلی ج 2 ص 723 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید