فارس آتلان. فارْس آتِلان (Atellan farce)
(یا: فابیولا آتِلان) اجرایی نمایشی (نوعی از فارس) که در روم باستان رواج داشت. این نمایش نوعی بورلسک (تقلید مسخره آمیز) بداهه از زندگی اقشار فرودست بود، ولی در طول آخرین قرن پیش از میلاد، نمایشِ آن پس از اجرای تراژدی متداول شد و صورتی ادبی به خود گرفت. برخی شخصیت های پیش پاافتاده نیز در این نمایش پدید آمدند که ماکّوس شکمباره، بوکّوی ابله، پاگوس (پانتالون) و دوسِنوس (پانچ) از آن جمله بودند. فارس های آتلان، نام خود را از شهر آتلا، در نزدیکی کاپوا، شمال ناپل برگرفتند. این اجراها به تدریج جای خود را به میم (لال بازی) دادند، تا آن که در حدود دوران امپراتوری تیبریوس، در اوایل قرن ۱م ازمیان رفتند.
(یا: فابیولا آتِلان) اجرایی نمایشی (نوعی از فارس) که در روم باستان رواج داشت. این نمایش نوعی بورلسک (تقلید مسخره آمیز) بداهه از زندگی اقشار فرودست بود، ولی در طول آخرین قرن پیش از میلاد، نمایشِ آن پس از اجرای تراژدی متداول شد و صورتی ادبی به خود گرفت. برخی شخصیت های پیش پاافتاده نیز در این نمایش پدید آمدند که ماکّوس شکمباره، بوکّوی ابله، پاگوس (پانتالون) و دوسِنوس (پانچ) از آن جمله بودند. فارس های آتلان، نام خود را از شهر آتلا، در نزدیکی کاپوا، شمال ناپل برگرفتند. این اجراها به تدریج جای خود را به میم (لال بازی) دادند، تا آن که در حدود دوران امپراتوری تیبریوس، در اوایل قرن ۱م ازمیان رفتند.
wikijoo: فارس_آتلان