فارده

لغت نامه دهخدا

( فاردة ) فاردة. [ رِ دَ ] ( ع ص ) تنها. رجوع به فارد شود. || ناقة فاردة؛ ناقه تنها چرنده. ( اقرب الموارد ). || سدرة فاردة؛ درخت کُنار جدا از کُنارستان. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس