فاخری. [ خ ِ ] ( اِخ ) شاعری است باستانی که از زمان و سرگذشت او آگاهی دقیقی دردست نیست. اسدی در لغت فرس بیتی از او در شاهد واژه «گراز» بمعنی کوزه و قنینه آورده است : با نعمت تمام به درگاهت آمدم امروز با گرازی و چوبی همی روم. رجوع به لغتنامه اسدی شود.
فرهنگ فارسی
شاعری است که از زمان و سرگذشت او آگاهی دقیقی در دست نیست .
