فاتحه خوانی
/fAtehexAni/
معنی انگلیسی:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
(یا: مجلس فاتحه؛ مجلس ختم؛ مجلس سوگواری) مجلسی که صاحبان عزاداری برای شادی روان درگذشته شان برپا می کنند. کلمۀ فاتحه از اولین سورۀ قرآن، یعنی سورۀ حمد یا فاتحةالکتاب گرفته شده است. در این مجالس، کل قرآن، به ویژۀ سورۀ فاتحه خوانده می شود، از این رو آن را «مجلس فاتحه خوانی» یا «فاتحه خوانی» گفته اند. این مجالس در مسجد، تکیه، حسینیه یا منزل برپا می شود و قرآنِ ویژۀ آن، ۱۲۰ جزوۀ کتابچه مانند (هر جزوه یک حزب یا یک چهارم جزء از سی جزء قرآن) است. از آن جا که در این مجالس قرآن یک یا چند دور خوانده می شود، به آن مجلس ختم نیز گفته اند.
wikijoo: فاتحه_خوانی
پیشنهاد کاربران
ختم