فا ماژور

فا ماژور ( انگلیسی: F major ) با مخفف ( F ) یک گام موسیقایی بر پایهٔ نت «فا» و طبق فواصل گام ماژور در موسیقی است.
«فا ماژور» گامی است بر پایهٔ نت فا که از نت های فا، سل، لا، سی بمل، دو، ر، می و اکتاو تشکیل شده است و علامت «سرکلید» آن شامل یک بمل می باشد.
تونالیتهٔ همسایه آن ر مینور و تونالیتهٔ موازی آن فا مینور است.
فا ماژور تونالیتهسازهای انتقالی کر آنگله، هورن فا، ترومپت فا و توبای واگنر باس است؛ بنابراین قطعه های فا ماژور برای این سازها در دو ماژور نوشته می شوند. بسیاری از اینها یک فاصله پنجم درست پایین تر از نت نوشته شده صدا می دهند، به استثنای ترومپت فا که یک فاصله چهارم درست بالاتر صدا می دهد.
• سمفونی شماره ۶ در فا ماژور اپوس ۶۸ "پاستورال" ( لودویگ وان بتهوون )
• سمفونی شماره ۸ ( بتهوون )
• کوارتت زهی شماره ۱ ( بتهوون )
• سمفونی شماره ۳ در فا ماژور اپوس ۹۰ ( یوهانس برامس )
• رکوئیم آلمانی ( یوهانس برامس )
• کنسرتو پیانو شماره ۲ ( دیمیتری شوستاکوویچ )
• کنسرتو شماره ۳ در فا ماژور اپوس ۸ ( پاییز ) ( آنتونیو ویوالدی )
• چهار فصل ( ویوالدی )
• کنسرتوهای براندبورگ ( یوهان سباستیان باخ )
• عروسی فیگارو ( ولفگانگ آمادئوس موتسارت )