فئودالیسم

/fe~odAlism/

معنی انگلیسی:
feudalism

فرهنگ فارسی

( اسم ) حکومت ملوک الطوائفی حکومت مالکان عمده و اشرف .

فرهنگ معین

(فِ ئُ ) [ فر. ] (اِ. ) نک فئودالیته .

فرهنگ عمید

۱. نظام اجتماعی اروپا در قرون وسطی که در آن مالکان بزرگ صاحب زمین های وسیع بودند و کشاورزان و رعایای وابسته به زمین برای آن ها کار می کردند.
۲. نظام ارباب و رعیتی در ایران و آسیای میانه.

مترادف ها

feudalism (اسم)
ملوک الطوایفی، فئودالیسم، تیول گرایی

پیشنهاد کاربران

نظام ارباب–رعیتی یا فئودالیسم که تیول داری، حکومت ملوک الطوایفی و خان خانی نیز نامیده می شود نظامی اجتماعی - اقتصادی است که در نتیجهٔ فروپاشی جامعه متکی بر برده داری به وجود آمده و با وجود تنوع راه های رسیدن بدان، تقریباً در کلیه سرزمین های جهان، البته در هر جا با ویژگی های مشخص خود، وجود داشته است.
نظام ارباب رعیتی
نوعی برده برداری فراگیر بود زیرا کشاورزان وابسته ب زمین های اربابان خود بودند و امکان نقل انتقال جابه جایی نداشتند.

بپرس