فئتین
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی فِئَتَیْنِ: دو جماعت - دو گروه
ریشه کلمه:
فئی (۱۰ بار)
گروه. دسته. در اقرب الموارد گفته: تاء آن عوض از یاء است که اصل آن «فأی» است و از کلیات ابوالبقاء نقل کرده: فئة جماعتی است که در یاری به یکدیگر رجوع کنند. ناگفته نماند این در صورتی است که فئة را از «فیء» بگیریم که به معنی رجوع است چنانکه راغب عقیده دارد. . چه بسا گروه کمی که به اذن خدا بر گروهی بسیار غلبه کرده است. . برای شما در دو گروه که با هم روبه رو شدند آیتی بود گروهی در راه خدا میجنگید و گروه دیگر کافر بود. . رجوع شود به «رکس».
ریشه کلمه:
فئی (۱۰ بار)
گروه. دسته. در اقرب الموارد گفته: تاء آن عوض از یاء است که اصل آن «فأی» است و از کلیات ابوالبقاء نقل کرده: فئة جماعتی است که در یاری به یکدیگر رجوع کنند. ناگفته نماند این در صورتی است که فئة را از «فیء» بگیریم که به معنی رجوع است چنانکه راغب عقیده دارد. . چه بسا گروه کمی که به اذن خدا بر گروهی بسیار غلبه کرده است. . برای شما در دو گروه که با هم روبه رو شدند آیتی بود گروهی در راه خدا میجنگید و گروه دیگر کافر بود. . رجوع شود به «رکس».
wikialkb: فِئَتَیْن
پیشنهاد کاربران
فئتین : دو دستگی