غیوب
لغت نامه دهخدا
غیوب. [ غ ُ ] ( ع مص ) غایب شدن. ( تاج المصادر بیهقی ). ناپدید شدن. ( منتهی الارب ). دور و جدا شدن. ( از اقرب الموارد ) .
غیوب. [ غ ُ ] ( ع اِ ) ج ِ غَیب. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ). رجوع به غیب شود.
- علام الغیوب ؛ داننده نهانیها. داننده غیبها. نامی از نامهای خدای تعالی.
فرهنگ فارسی
غیب
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
هر مخلوقی با عوالم نامتناهی وصله که ازشان بی خبره!
. . .
وَ یَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ20
. . .
وَ یَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَیْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرینَ20