غیداء

لغت نامه دهخدا

غیداء. [ غ َ ] ( ع ص ) زن دوتا از نرمی و نازکی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). زن خمیده بسبب نرمی. ( از اقرب الموارد ). ریک نازک نرم. ( مهذب الاسماء ). ج ، غید. ( مهذب الاسماء ) ( اقرب الموارد ). || زنی که پوست بدن وی نازک و بغایت زیبا باشد. || زن درازگردن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس