غیبگو ی

لغت نامه دهخدا

غیبگوی. [ غ َ / غ ِ ] ( نف مرکب ) رجوع به غیبگو شود.

فرهنگ فارسی

( غیبگو ی ) ( صفت ) کسی که از نهانی ها خبر دهد آنکه از مغیبات اخبار کند .

پیشنهاد کاربران