غیبان. [ غ َ / غ ُی ْ ی َ ] ( ع اِ ) رگهای درخت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). ریشه های درخت که در زمین پنهان شود و چون بکنند آشکار گردد. یقال : بدا غَیَّبان ُ العود؛ یعنی آشکار شد عروق درخت که نهان بود، و آن هنگامی است که باران سخت بدان رسد و سیل جاری گردد و ریشه های درخت را بکند و عروق آن وآنچه را نهفته شده است آشکار سازد. ( از لسان العرب از ذیل اقرب الموارد ). غَیاب. غَیّاب. || آنچه آفتاب بدان نرسد از گیاه. ( از اقرب الموارد ).
