غیب پوش. [ غ َ / غ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه یا آنچه غیب را پوشیده دارد. پوشنده نهان. نهان کننده چیزی. رجوع به غَیب شود : پوست باشدمغز بد را عیب پوش مغز نیکو را ز غیرت غیب پوش.
مولوی ( مثنوی ).
فرهنگ فارسی
( صفت ) آنکه یا آنچه غیب را پوشیده دارد پوشنده نهان .
