( غیب آموز ) غیب آموز. [ غ َ / غ ِ ] ( نف مرکب ) آنکه غیب آموزد. غیب آموزنده. رجوع به غَیب شود : بر آن رهبان دیر افتاد راهش که دانا خواند غیب آموز شاهش.نظامی.
