غیاط

لغت نامه دهخدا

غیاط. ( ع اِ ) ج ِ غَوط و غاط. ( از منتهی الارب ) ( المنجد ) ( اقرب الموارد ) ( تاج العروس ). صاحب منتهی الارب غِیاط را جمع غائط نیز آورده است و ظاهر عبارت تاج العروس نیز آن را تأیید میکند. رجوع به غَوط، غاط و غائط شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس