غیاص

لغت نامه دهخدا

غیاص. ( ع مص ) در آب فروشدن. ( منتهی الارب ). فرورفتن در آب. زیر آب رفتن. غوص. غیاصة. مَغاص. ( از اقرب الموارد ). رجوع به غوص و غیاصة شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس