غیازه. [ غ َ زَ / زِ] ( اِ ) سیخ کوچکی آهنین که بر سر چوبی نصب کنند و خر و گاو را بدان برانند. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). ظاهراً مصحف غبازه. رجوع به غبازه ، غباز و گواز شود. ( حاشیه برهان قاطع چ معین ). مهمیز. ( ناظم الاطباء ).
